Meningsverschil met je partner?
Als je een meningsverschil hebt met je partner, gooi je er dan allerlei verwensingen uit?
Of word je juist stiller?
Misschien voel je je wel vervreemd van je partner?
Of aangevallen?
Of ben jij juist degene die er, in al je boosheid of verdriet, voor zorgt dat je partner zich zo voelt?
Wat het ook is, als je een meningsverschil hebt met je partner, wil je je begrepen voelen. Je probeert jouw punt duidelijk te maken omdat je het idee hebt dat je partner niet aanvoelt wat jij nodig hebt. De verbondenheid die je op andere momenten wel voelt, is dan ineens helemaal weg.
Dit soort patronen hebben vaak meer te maken hebben met onze kindertijd, dan met de tekortkomingen van onze partner. Omdat je je hier (meestal) niet bewust van bent, laat je allerlei gedrag en patronen zien, zonder te weten waarom. Als je kijkt naar hoe dit in je jeugd is ontstaan, zullen de problemen in je huidige relatie ook veranderen.
Hechting in een relatie
Hoe werkt dit dan door in je relatie, vraag je je misschien wel af. In het geval van een trigger of stress in je leven, word je vaak automatisch meegetrokken naar gevoelens, gedachten en handelingen die je niet helpen op dat moment. Dit zijn de momenten waarop je bijvoorbeeld boos wordt.
Een simpel voorbeeld.
Jij brengt altijd de vuilniszakken naar de kliko. Je wil eigenlijk dat je partner dit gaat doen. Je vraagt dit vervolgens niet, maar laat de vuilniszak net zo lang in de afvalbak zitten totdat er werkelijk niets meer bij kan. Je denkt dat je partner dit wel zal zien. Vervolgens gebeurt dit niet, wat je irriteert. Vervolgens ga je een stapje verder door de zak bij de deur te zetten. Dat zal je partner zeker wel zien, verwacht je. En nog steeds heeft je partner niets in de gaten. Dan word je boos. Je schreeuwt dat je het gevoel hebt dat je er altijd alleen voor staat en alles zelf moet doen. Je partner heeft geen idee waar dit over gaat en schrikt van jouw heftige reactie. Hierdoor trekt je partner zich terug of gaat in de tegenaanval.
Zie je, hoe je in dit voorbeeld getriggerd wordt en als vanzelf jouw irritatie en gevoel van boosheid naar boven komt? Je wordt boos omdat je partner niets in de gaten heeft (jouw trigger want je voelt je niet gezien). Je handelingen (vuilniszak overvol laten en bij de deur zetten), zorgen voor de gedachten “dit zal mijn partner wel zien”. En toch helpt het niet (en voel je je weer niet gezien).
Hoe kan het dat dit gedrag voortkomt uit je jeugd?
Het is misschien haast niet voor te stellen dat je dit in je jeugd hebt geleerd. Maar als je zo naar het voorbeeld kijkt, zie je zelf waarschijnlijk ook wel dat er een makkelijkere manier is om er voor te zorgen dat je partner de vuilniszakken naar de kliko brengt: Gewoon vragen! En daar komt jouw hechtingsstijl om de hoek kijken. Want..
Waarom vraag je het niet gewoon?
Om hier antwoord op te kunnen geven, is het verstandig naar je jeugd te kijken en hoe je jezelf hebt leren hechten. Als je ouders je in je jeugd een beschermd gevoel hebben gegeven, waarin je je ondersteund voelde, legt dat een goede basis voor zelfzorg. In het voorbeeld zou dat er voor zorgen dat je waarschijnlijk vol vertrouwen je partner om hulp vraagt. Dus in plaats van onduidelijke tekens te geven (vuilniszak overvol in de afvalbak), heb je er geen moeite mee om je partner te vragen om de vuilniszakken naar buiten te brengen.
Veilige hechting
Als je veilig gehecht bent, zorgt dat onder andere ook voor autonomie, ontspanning, vertrouwen en veerkracht. Daarnaast zorgt het er voor dat je luistert naar je partner. Dat je probeert je partner te begrijpen en vragen stelt ter verduidelijking. Je bent dan met je aandacht bij je partner. Ook neem je beslissingen die voor jou goed voelen, waarbij je ook rekening houdt met je partner.
Aandeel in je relatie
Als je niet geleerd hebt je veilig te hechten, kun je daar een rotgevoel over hebben of dat misschien zelfs de schuld geven van moeilijkheden in je leven. Hou dan wel in gedachten dat we allemaal reacties hebben waar we niet trots op zijn. In een ruzie of met moeilijke gesprekken heb je als partners beide een aandeel. Soms heb je het gewoon te druk met je werk, de kinderen of ben mantelzorger waardoor je je overbelast voelt. Dit zorgt er ook voor dat we niet met onze volle aandacht bij onze partner kunnen zijn, zoals we dat graag willen.
Wat belangrijk is, is dat je het opmerkt als dingen tussen jullie niet soepel gaan. Als je dit beseft, is het goed even een pas op de plaats te maken en je volle aandacht aan je partner te geven.
Kan je de link tussen jouw geschiedenis en jouw relatieproblemen niet leggen? Maak dan een afspraak voor een (gratis en vrijblijvende) inzichtsessie. Ik kijk graag met je mee!
