We zitten in de auto, op weg naar de relatietherapeut. De spanning voelt als een knoop in mijn maag. Ik ben onrustig, ik voel mijn hart bonken en mijn ademhaling is oppervlakkig. Gedachten blijven rondmalen “hoe kan de therapeut ons nog helpen?” en “durf ik mijn gevoelens bespreekbaar te maken met de therapeut erbij?”. Strak van de spanning stap ik naar binnen. Binnen een paar minuten worden we op ons gemak gesteld en het gesprek verloopt soepel. Waar heb ik me druk om gemaakt…
Waarom is het zo makkelijk om met vriendinnen over je relatieproblemen te praten, maar hebben we er moeite mee om een therapeut te vertrouwen met onze gedachten en gevoelens?
Waarom vertrouwen we een oppas met onze kinderen, een aannemer bij een verbouwing of een dokter als we ziek zijn. Maar vermijden we om professionele hulp te zoeken als we relatieproblemen hebben. En als je wel naar een relatietherapeut gaat, waarom wordt dit dan verzwegen voor de buitenwereld?
Relatietherapie blijkt vaak een gevoel van falen te geven. Falen omdat je hulp nodig hebt en je relatie niet zelf kan redden. Terwijl het je relatie juist helpt om naar een hoger plan te komen. Je ziet vaak zelf niet waar het mis gaat, dus dan is het ook niet raar dat je het samen niet kunt oplossen.
Weerstand tegen relatietherapie kan ook voortkomen uit angst dat je gebreken aan het licht komen. Je ziet de afkeurende blik van de relatietherapeut al voor je, als je met schaamrood op je kaken verteld over jullie domme ruzie over het dopje van de tandpasta. Terwijl een relatietherapeut je juist wil helpen om hier in de toekomst op een andere manier mee om te gaan. Zodat je van deze ruzie kan leren en kan groeien, als persoon maar ook in je relatie.
Je behoefte aan relatietherapie is waarschijnlijk ook niet al te groot als je partner regelmatig kritiek op je heeft. Want waarom zou je je in bijzijn van een therapeut laten afbranden door je partner. Of misschien verwacht je wel dat de therapeut en je partner tegen jou gaan samenspannen. Terwijl je allebei fiftyfifty in de relatie zit, dus een relatietherapeut is er ook voor jullie samen.
Allemaal reden om niet aan relatietherapie te beginnen en om er ook niet over te praten met anderen. Wat ik in de praktijk soms merk is dat er pas contact met mij wordt opgenomen als een partner al emotioneel afstand heeft genomen van de relatie. Dat zorgt voor een uitdaging. Het is moeilijk om iemand ergens warm voor te krijgen die al met beide benen buiten staat.
Maar als je allebei bereid bent je te binden en jullie problemen op te lossen, is er hoop. Dus bedenk dat een relatietherapeut wel meer stellen heeft geholpen. Het gevoel van falen dat je misschien hebt, is herkenbaar. Ook een relatietherapeut in niet perfect (nee, zeker niet!), ook die zal minder positieve eigenschappen hebben. En samenspannen tegen 1 partner? Nooit! Dus neem die stap naar relatietherapie. Want zelfs een huwelijk dat het dieptepunt bereikt heeft, kan met tussenkomst van een relatietherapeut weer nieuw leven worden ingeblazen! Klik hier, als je durft.
