“Ik voel aan dat hij moe is en een zware dag heeft gehad, als hij thuiskomt.” Voor me zit een stel dat is vastgelopen, ze hadden kleine irritaties die ondertussen steeds grotere discussies worden.
“Hij heeft een verantwoordelijke baan en veel aan zijn hoofd. Dus ik zorg ervoor dat de kinderen rustig zijn als hij thuis komt. Ik zorg ervoor dat ik op tijd thuis ben van mijn werk om te koken. En ik stel geen ingewikkelde vragen als hij zo thuiskomt. Als ik dit allemaal niet doe, dan voel ik al dat hij geïrriteerd wordt door de drukte”. Ze kijkt hem zijdelings aan en slaakt een diepe zucht. Het raakt me als ze dit zegt. Ze is hard aan het werk geweest om het hem naar zijn zin te maken. Ze doet zo haar best.
Wat ze niet in de gaten heeft, is dat ze voelen en denken door elkaar haalt. Om op basis daarvan aannames te doen. Ze voelt niet: mijn man heeft een verantwoordelijke baan, dus hij is moe. Dat dénkt ze. Door deze gedachte voelt ze zich gespannen. Daardoor (en niet omdat hij het wil) zorgt ze dat de kinderen rustig zijn, er lekker eten op tafel staat en stelt ze hem weinig vragen. Het gevolg is dat ze moe is na het eten en alleen maar voor de televisie wil hangen.
Op mijn vraag hoe dit voor hem is, zegt hij “Ik heb inderdaad een verantwoordelijke baan. Maar ik ben zeker niet moe als ik thuis kom. Ik vind het altijd fijn om thuis te komen bij mijn vrouw en kinderen. Maar vaak is ze dan druk in de weer met koken of met de kinderen rustig te krijgen. Ze is zo druk dat ze geen aandacht voor mij heeft. Dan ga ik maar op mijn telefoon zitten scrollen tot we gaan eten”. Omdat zij zo druk is, voelt hij zich op dat moment afgewezen.
Zij vervolgt: “na het eten ben ik moe van de hele dag werken en zorgen. Dan plof ik op de bank, met de televisie aan totdat ik de kinderen naar bed gaan. Hij zit ’s avonds toch meestal op zijn laptop nog wat te werken.”
Op het moment dat ze dit naar elkaar uitspreken, zie ik al dat er iets tussen ze gebeurt. Er valt hier een kwartje. Dit hebben ze nog nooit zo uitgesproken naar elkaar. Zij wist niet dat hij op zijn telefoon ging scrollen omdat er geen aandacht voor hem was. Ze had dit opgevat als vermoeidheid, maar ook als ongeïnteresseerdheid in haar en de kinderen.
Hij wist niet dat ze zo hard aan het werk was om hem rust te geven als hij thuis kwam. Ook besefte hij niet dat dit zo vermoeiend was voor haar, dat ze daarom ’s avonds alleen maar op de bank wilde hangen. Hij ging alleen maar ’s avonds aan het werk omdat zij toch geen aandacht voor hem had.
Als je elkaar al langer kent, denk je aan te voelen wat je partner nodig heeft. Alleen zijn dit gedachten op basis waarvan je aannames doet. Als je deze gedachten niet uit spreekt naar elkaar, kan het zomaar zijn dat jullie allebei heel druk bezig zijn om het goed te doen voor elkaar, maar dat de behoefte van je partner (en van jou) nog steeds niet vervuld wordt. In dit geval tijd en aandacht van en voor elkaar.
Wil je weten hoe dit speelt in jullie relatie om hiervan los te komen? Maak dan een gratis en vrijblijvende afspraak met mij!