Als je een meningsverschil hebt met je partner, gooi je er dan allerlei verwensingen uit?
Of word je juist stiller?
Of voel je afstand van je partner?
Of voel je je aangevallen?
Of ben jij juist degene die er, in al je boosheid of verdriet, voor zorgt dat je partner zich zo voelt?
Wat het ook is, als je een meningsverschil hebt met je partner, wil je je begrepen voelen. Je probeert jouw punt duidelijk te maken omdat je het idee hebt dat je partner niet aanvoelt wat jij nodig hebt.
De verbondenheid die je op andere momenten wel voelt, is dan ineens helemaal weg.
Als jullie een meningsverschil hebben, reageer je vaak op dezelfde manier. Het lijkt wel automatisch te gaan. Vaak een reactie die jullie niet helpt op dat moment.
Vaak ben je ook niet echt trots op je eigen reactie, vooral niet als dit het meningsverschil alleen maar vergroot.
Jullie vallen dan weer in het zelfde patroon en zien geen manier om daar uit te komen. Jullie hebben beide een aandeel hierin.
Soms heb je het gewoon te druk met je werk, de kinderen of ben je mantelzorger waardoor je je overbelast voelt. Dit zorgt er voor dat we niet met onze volle aandacht bij onze partner kunnen zijn, zoals we dat graag willen.
Wat belangrijk is, is dat je het opmerkt als dingen tussen jullie niet soepel gaan. Als je dit beseft, is het goed even een pas op de plaats te maken en anders reageren.
Kan je de link tussen jullie patronen en jullie relatieproblemen niet leggen? Maak dan een afspraak voor een (gratis en vrijblijvende) inzichtsessie. Ik kijk graag met je mee!