Ken je dat gevoel? Dat je gedachten al dagen rondjes draaien over iets wat je dwarszit. Je kan het niet stoppen (of oplossen…) en je spreekt het ook niet uit naar je partner. Want stel je voor dat die je zou zien als een wandelend drama….
Dus hou je je lippen stijf op elkaar en doe je alsof er niets aan de hand is.
Je zit bijvoorbeeld in een emotionele achtbaan om iets wat er gebeurt is op je werk. Je bespreekt dit niet met je partner en je wordt steeds stiller. Je partner merkt wel dat er iets niet klopt, maar je houdt je kaken op elkaar. Langzamerhand ontstaat er een muur van afstand tussen jullie.
Wat maakt het nou zo moeilijk om te delen wat je dwarszit?
Jouw angst voor afwijzing! Hierdoor wordt de muur tussen jullie steeds hoger en duw je je partner steeds verder weg.
Als je je zorgen niet deelt, mis je niet alleen de kans op steun, maar je creëert ook een afstand tussen jezelf en je partner. Als je hier niet op tijd iets aan doet, kan het de boel flink laten ontploffen.
Praten over wat je dwarszit is eng. Maar als jij kan vertellen wat er in je hoofd omgaat en in welke emotionele achtbaan je zit door je werk of wat dan ook, kunnen jullie samen manieren ontdekken om met die emoties om te gaan.
Zie je angst voor afwijzing onder ogen en in plaats van je mond te houden, ga praten! Het is de lijm jullie relatie bij elkaar houdt.
Vind je het te spannend om dit alleen te doen? Maak dan een gratis en vrijblijvende kennismakingsafspraak en ontdek hoe ik jou of jullie hierbij kan begeleiden.